Fundacja Bezpieczna Przystań

Jak pomagać kotom wolno żyjącym

To nieprawda, że koty w mieście same łatwo znajdą sobie pożywienie i schronienie. Obserwujemy stale pogarszające się warunki bytowania tych zwierząt: nowoczesne szczelnie zamykane pojemniki na śmieci, zsypy w budynkach mieszkalnych, szczelnie pakowane w torby foliowe śmieci uniemożliwiają zdobycie pożywienia. Częste przypadki zamykania piwnicznych okienek, likwidacja bazarów, targowisk i rozbudowa miasta ograniczają kotom dostęp do bezpiecznego schronienia, skazując je na choroby i śmierć.
Kot wolno żyjący potrzebuje pomocy człowieka, a człowiek aby uniknąć plagi szczurów potrzebuje kotów wolno żyjących.

Karmiciel kotów wolno żyjących musi uświadomić sobie fakt, że jest jedynym ich opiekunem, na którego codziennie czekają, tak więc podejmując się tej „misji” musi być systematyczny i niezawodny. Dokarmianie kotów kosztuje – należy uwzględnić swoje możliwości finansowe. Dobrze mieć pomocnika, z którym można się wymieniać „dyżurami” i dzielić koszty, lub starać się o pomoc organizacji działającej na rzecz zwierząt.
Koty muszą być karmione codziennie o tej samej porze, najlepiej wtedy, kiedy w mieście panuje cisza i spokój. Późny wieczór to pora aktywności kotów – prowadzą przecież nocny tryb życia.
Karmiciel kotów odpowiedzialny jest za utrzymanie czystości w miejscu dokarmiania – miski muszą być czyste (myte lub wymieniane), resztki jedzenia usuwane. Bardzo dobre są plastikowe pojemniki i tacki steropianowe po produktach żywnościowych. (Porozrzucane przy blokach mieszkalnych brudne naczynia pełne much to pierwszy krok do awantury ze współlokatorami.)
Jedzenie powinno być umieszczane w miejscu osłoniętym od opadów atmosferycznych, niedostępnym dla innych zwierząt, zacisznym.
Jedzenie dla kotów musi być świeże, przeznaczone dla zwierząt. Zwierzę to nie śmietnik. Nie wolno dawać kotom ości z ryb, kości z mięsa.
Przykładowy jadłospis (w zależności od stanu finansów):
- puszka dla kotów zmieszana z gotowanym ryżem lub drobnym makaronem
- podroby drobiowe, wołowe lub cielęce zmieszane z gotowanym ryżem lub drobnym makaronem
- sucha karma dla kotów (zimą nie zamarza)
- mleko gotowane – szczególnie dla kotów młodych (koty dobrze tolerują mleko skondensowane rozcieńczane wodą)
- mięso wołowe, drobiowe, ryby (słodkowodne)
- świeża woda
Tak wygląda „koci” bufet w mojej piwnicy. Czyste miski z suchą karmą, świeża woda. Wieczorem koty dostają puszkę z ryżem.
Podawanie lekarstw:
- kocięta i młode koty – w mleku
- w kawałku mięsa pokrojonego w kostkę i naciętego z jednej strony najłatwiej przemycimy tabletkę. Koty powinny być odrobaczane przynajmniej co pół roku. Przedtem należy odpchlić te osobniki, które podchodzą do karmiciela.
Koty muszą mieć schronienie przed mrozem i opadami atmosferycznymi – proponujemy:
Na zewnątrz:
– dwuwarstwowe budki ze sklejki wybite wewnątrz styropianem (materiał tani w zakupie)
– styropianowe pudła po szczepionkach lub sprzęcie RTV – z powodu namiętności kotów do drapania koniecznym jest wybicie pudła od wewnątrz i od zewnątrz tekturą lub sklejką.
– 15cm x 15 cm na wejście dla kotów – zabezpieczamy go ruchomą klapką, otwieraną w obydwie strony lub zabezpieczamy otwór kawałkiem gumy, lub grubego materiału w celu ocieplenia kociego domku.

Azyl dla kotów wolno żyjących w mieście.

Wewnątrz domek wyściełamy słomą (jedyny materiał absorbujący wilgoć).
Domki umieszczamy w miejscach zacisznych, suchych, bezpiecznych dla zwierząt.
Domki kocie należy systematycznie odpchlać – szczególnie jest to istotne od wiosny do jesieni w okresie inwazji pcheł.

W piwnicy:
Moja piwnica to normalna, mała, klasyczna komórka w bloku. Mimo małych gabarytów można śmiało zorganizować w niej kącik dla wolno żyjącego kota.
– Latem: domek z materiału dla kotów, wiklinowy kosz wyścielony czystą bawełną.
– Na zimę w piwnicy instaluję domki styropianowe, wyścielone słomą lub bawełną.
– Koniecznym jest umieszczenie w piwnicy kuwet ze żwirem lub piaskiem – kot jako niezwykle higieniczne zwierzę bez trudu odgadnie co ma tam zrobić. Kuwety należy systematycznie (codziennie) sprzątać.

Kot musi mieć możliwość wyjścia z piwnicy kilkoma otworami. Wycięcie otworu w drzwiach umożliwi kotu wyjście, jeśli nie będzie możliwości wydostania się okienkiem.
Okienka piwniczne najlepiej zabezpieczyć sklejką lub steropianem z wyciętym otworem na wejście dla kotów. Dobrze jest umieścić w otworze ruchomą klapkę z pleksi lub gumy – koty będą miały cichy i ciepły azyl.
(Okienka piwniczne z wybitymi szybami nie zapewnią kotom ciepła i stanowią przyczynę kolejnych awantur ze współlokatorami). Konieczna jest dbałość karmiciela o czystość w piwnicy i niwelowanie zapachów kocich zapachów, zwłaszcza po wizytach kocurów – najtańszy sposób to ocet – zabija zapach, domestos – zabija zapach, wirusy i bakterie, lub preparaty specjalistyczne.
Tak wygląda okienko w mojej piwnicy – a w nim moja podopieczna – Kropka. Kotka jest tu bezpieczna, lubi „plażować” w ogródku sąsiadki.
Oswajanie kotów: w tym celu należy mieć stały kontakt z kotem – być przy jego karmieniu, podawać smaczne kąski z ręki, głaskać kota, rozmawiać z nim, przywoływać go. Nie wszystkie koty dają się oswoić.
Antykoncepcja: Sterylizacja – jako jedyna 100% skuteczna i korzystna dla zdrowia kotek forma antykoncepcji. Sugerujemy również sterylizację kotek ciężarnych – to o wiele bardziej humanitarne, niż usypianie ślepego miotu, lub patrzenie na rzesze chorych, czy zabitych kociąt.
Zima jest świetnym okresem na tego rodzaju zabiegi – kotki nie mają rui, tak więc istnieje małe prawdopodobieństwo, że pozbawimy kocięta matki. Kotkę należy schwytać do klatki – transportera (wabiąc na dobry kąsek), lub jeśli jest kotka jest dzika w klatkę-łapkę (samoczynnie zamykająca się klatka – znajduje się w posiadaniu naszej Fundacji).
Lato to okres rozrodu kotek. Przed planowanym odłowieniem kotki do sterylizacji należy mieć 100% pewności, że nie skazujemy na śmierć głodową żyjących już kociąt. Nawet u złowionej kotki można rozpoznać oznaki charakterystyczne dla wyglądu kotki karmiącej – wyłysienia wokół sutków, mleko. Kotkę należy schwytać do transportera (wabiąc na dobry kąsek), lub jeśli jest kotka jest dzika w klatkę-łapkę ( samoczynnie zamykająca się klatka – znajduje się w posiadaniu naszej Fundacji).
Przed sterylizacją trzeba kotkę odpchlić i odrobaczyć. Sugerujemy weterynarzom znakowanie kotek wolno żyjących po zabiegu sterylizacji odcięciem końcówki jednego ucha. Kotkę dziką przetrzymujemy w domu lub w ciepłym pomieszczeniu w dużej klatce np.wystawowej, w której musimy umieścić posłanie dla kotki oraz kuwetę ze żwirem. Pamiętajmy, że kotka będzie miała ograniczony ruch – musimy zapewnić jej przynajmniej temperaturę pokojową, aby się nie przeziębiła. Rekonwalescencja kotki po zabiegu wynosi minimum 10-14 dni – w tym czasie musi przebywać w czystości pod opieką człowieka. Po okresie rekonwalescencji wypuszczamy kotkę tam, gdzie dotychczas żyła lub zajmujemy się jej adopcją, czyli poszukiwaniem troskliwego opiekuna.
Pamiętajmy, że znalezienie kotu dobrego domu nie jest łatwe i nie wszystkie osoby, które się do nas zgłoszą są odpowiedzialne i kochają koty.